TEMMUZ GÜNEŞİYDİ BU KADAR SICAK
En sıcak günleriydi yazların
Ağustos ve temmuz günleri
Bir yanda Hiroşimalar
Bir yanda Nagazakiler
Kasıp kavurmuştu ortalığı
Öyle bir ateş
Öyle bir sıcaktı o güne dek
Yaşamamıştı böyle bir günü
Acılara da
Alevlere de boğdu insanlığı
Ölümün adı vardı o gün
Tanrının emri değidi
Birkaç yobazın
Kirli dudaklarından düşen
Şaştı duyanlar
görenler de bir o kadar
Neden acaba tanrı
Ölüm timi olarak bu yaratıkları
Kullanıyordu acımasızca
Ve neden acaba
Ne kadar tanrısı varsa tüm zamanların
Seyirci kaldı olup bitenlere
Ne bir el uzattılar
Ne acıdılar bizim gibi
Dumana kapılmış insanlara
Hele gençler vardı ki aralarında
Hangi yürek dayanır bu acılara
Sadece tanrıların yürekleri mi
Demek ki yetmedi hiç birisin gücleri
Oysa ki bizler
Her şeye gücleri yeter diye
İnandık ve sığındık adaletlerine
Yetmedi nedense
Yetmedi birkaç yobazın gücüne gücleri
Yetmedi onların
İnanç diye sunduklarını
Susturmaya yetmedi
İşte bundan güc alıyordu birileri
İki Temmuz ateşini yakarken
Üstelik ellerinde benzin bidonları
Salyalar akıtarak
Tekbir sesleriye yürüdüler insanların üstüne
Genç kızların
Genç erkeklerin
Ozanların ve yazanların
Ateşi kaplıyordu gökyüzünü
Kirli bir ateşti gökyüzünü yasa boğan
Onlar yanıyordu içeride
Kimilerine ana
Kimilerine baba
Kimilerine oğul kız dedikleri
Onlarca can yanıyordu içeride
Böyle bir gündü işte
İki temmuz diye yaşatılan
Böyle bir günü düşündü birileri
Günlerce önce planladılar
Nedense bundan haberi olmadı devletin
Ne plandan
Ne hazırlıklardan
Hala devletin gizlerinde
Karanlıkta tutma gayretleri
30 kişiyi öldüren katilleri
Hele bir çaba var ki ortada
Utanmak mı gerekir.üzülmek mi bilemiyoruz
Ne diyor yobazları savunan biri
Pencereler açılsaymış
Yaşanmazmış bunca ölümler
Bu kadar basit işte
Bu kadar büyük işte
Devletin ilgileri
Bize ne kalıyor geriye
Öyle büyük ahlar ki
Yedi göbek sülalelerini
Ahlar boğmaktan başka
Ya tutarsa…