YALNIZLIK ÜSTÜNE BİR SÖYLEM
Hadi git kendine başka duraklar ara
Ben eskisi gibi değilim
Senin dostluğuna ihtiyacım yok artık
Zaten ne verdin ki bana bu güne dek
Dertten başka
Sıkıntılardan başka
Hava atma bana
O eskidendi biliyor musun
Kimseler olmazdı hani yanı başımda
Çevremde
karşımda
ve hele içimde
düşmeden bir aşka
şimdi bak işte
oyalanacak bir şeyim var ırtık
nereye baksam görecek
dara düşse gönlüm
bir teselli verecek
sözü ile değil elbet
sesiyle hiç değil
içimdeki iz düşümüyle
bir abanır üstüne ki
izi kalmaz yalnızlıkların
gel de yanma şimdi geçmişe
neden boşuna çekmişim
yoklukları
yalnızlık denilen acıları
hani var ya çoğumuz
yakınmışızdır zaman zaman
azabını duyarak yalnızlıkların
sıkıntıların yaşamışız hepimiz
kimse bilmez gerçekte
ne zaman yaşanır
hatta neden yaşanır yazgı gibi
kimi derki
kimse olmayınca yanımızda
bir ses duymayınca birilerinden
o dur işte yalnızlık denilen
hayır
hayır itirazım var buna
çünkü insan
bir sürü insan olmayınca yanında
ve her kafadan çıkan bir ses duymayınca
kendini yalnız sanır ama
aslında bu değildir yalnızlık denilen
asıl yalnızlık
çevrende bir sürü insan varken duyulandır
yaşanılandır
işte ben
bunlardan kurtuldum şimdi
hiç duymuyorum o eskiden duyulan yalnızlık seslerini
öyle biri var artık yanımda
haberi olmasa da onun..