MAHALLEMİZİN KEDİLERİ
Kurulmuş saat gibi her gün
Dökülürler birer birer
Önce siyah beyaz olan gelir
Sonra kapkara birisi düşer
Hiç şaşmaz bu sıra
Sanki mesafeyi ölçerler
Toplanıyor kediler
İlk gelen çıkar duvara
Bir iki adım atarak
Ve de yukarıya bakarak
Sonradan öğrendim bunu
Geldiğini haber etmekmiş bunun adı
Sonra sırasıyla diğerleri toplanır
Hepsi de aynı haberi verircesine
Hani herkes geldim dercesine
Ama kime acaba bilemedim önceleri
Meğer üst katlarda birisine
Gamze ablaları varmış orada
Şirin mi şirin
Sevimli mi sevimli
Ve de güzel dersiniz hemen görünce
Gözlemekteymiş meğer onları yukarıdan
Tamam olunca iner yanlarına
Nasıl bir sevinç ki görseniz
Nasıl bir mutluluk
Kuyruk sallayışlarında
Herkes bir yer bellemiş kendine
Hep aynı noktada bekler
Canlı işte değil mi
Tıpkı bir insan gibi