Birçok şeyi anlamadan geçmişim,
Zaman geri döndür bir şans daha ver.
Yıldızları geç fark edip seçmişim,
Zaman geri döndür bir şans daha ver.
Çocukluk yıllarımda yine olayım,
Önlük takıp okullara varayım,
Çiçeklerin adını yine sorayım,
Zaman geri döndür bir şans daha ver.
Bakıp ufuklara hayal kurayım,
Soğuk pınarlardan yüzüm yuyayım,
Bir bahçede sevdiğimle olayım,
Zaman geri döndür bir şans daha ver.
Güneş doğsun toprak damlı evime,
Türküler söylensin sarı geline,
Hasretim, yüzüme çarpan yeline,
Zaman geri döndür bir şans daha ver.
Koştuğum yollar çok uzak şimdi,
Karanlık çöktü de perdeler indi.
Yoruldum sırtıma çok yükler bindi,
Zaman geri döndür bir şans daha ver.
O güzel yıllarım kaybolup yitti,
Nice dostlarımız ayrılıp gitti,
Yıllar tükenirken, bir ömür bitti,
Zaman geri döndür bir şans daha ver.
Nice özlemler ki gönülde kaldı,
Zaman akıp geçti izleri kaldı,
Umutlarım vardı hayalde kaldı,
Zaman geri döndür bir şans daha ver.
Beyaz gölgeler ki inmiş saçıma,
Mücadele ettim yalnız başıma,
Gelmek istemedim ben bu yaşıma,
Zaman geri döndür bir şans daha ver.
Nasıl bir yaşantı sürükler bizi?
Yıllar arkamızda hep dizi dizi,
Hayalde görüyorum artık ben sizi,
Zaman geri döndür bir şans daha ver.
Hayatı anlamlı bilmek isterdim,
Geçtiğim yolları sormak isterdim,
Kendimin özünü bilmek isterdim,
Zaman geri döndür bir şans daha ver.
Ömer Kâmil Yılmaz/18 Temmuz 2021/ Muğla
Bu şiirim Muğla Yenigün Gazetesi'nde yayımlanmıştır.