BİR ÖLÜMDEN BİR ÖMÜRE


           Bir ağaç gibi geçen gürleyen kahkahaları ile sevgi sokağında sesinin tonunu özleyeceğiz. Onun kahkahası gibi asla olmayacak gülüşlerimiz. Zaman yangınında kahkahasının peşine düşeceğiz, çocuk saflığını bulamamanın yankısı saracak hepimizi.

        Zaman siler miydi acıları, sızıları? Sevilay deniz kenarında çay bahçesinde, elindeki kitabın sayfalarını çevirdi. Yeni hayata başlamak öyle ağır gelecek ki.Dizeler yanıp söndü sanki yüreğinin bir köşesinde. ''Güvercinlere emanet ederdim yüzümü/ Aç gagalarını ıslatırdı gözyaşlarım.'' 

                                                                                                                           Didem Madak

         '' Esme gönül esme.'' diye mırıldandı ve başını yumuşak yastığa düşürdü. Yarın insan seline hazır olmalıydı. Adı Defneydi ve koca karınlı kentte yaşıyordu. Adı Defne olup köyde yaşayan var mıydı? Deli sorgular belleğini sarmadan gözlerini kapadı. Dışarıda yalnızca dalgalar şırak şırak sesleriyle geldi gitti, gecenin sessizliğini kundaklayarak.

             Yukarıda okuduğunuz satırlar, sevgili yazar arkadaşım Hatice Altunay'ın 'Bir Ölümden Bir Ömüre' adlı öykü kitabının arka kapak tanıtımından alıntı yazılarıdır. İzan Yayıncılık tarafından basımı yapılan bu öykü kitabını severek zevkle okudum. Öykü türü sevenlere öneriyorum. Mutlaka alıp okuyunuz. Yazarın kalemi çok güçlü ve satırları akıcı. Bu kitapta sizler de kendinizden bir şeyler bulacaksınız. Coranalı (Covit) günlerde öykünün kahramanı Şengül Hanımın sevgili eşiyle birlikte kurdukları hayallerini okudukça eskiye doğru gittim geldim. İnsan, bu zor günlerde kendi kazandıklarını bile yiyemiyor. Hayatı ertelememek gerekiyor. Belli bir yaştan sonra elindeki olanakların ölçüsünde yurtiçi ve yurtdışı gezilerine çıkmalı, genel kültürünü arttırmak için bol bol kitap okumalı, sergilere ve etkinliklere gitmelidir. Alt yapın güçlüyse, donanımlıysan bilgin ve düşüncen doğrultusunda kitaplar yazmalısın. Boş zamanlarda bahçeyle, toprakla, çiçekle uğraşmalıdır. Aslında hayat çok kısa. Zaman geçiveriyor. Hayatı dolu dolu yaşamak lazım.

              Hatice Altunay, 1962 yılında Muğla'da doğdu. Uludağ Üniversitesi Necatibey Eğitim Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümü mezunudur. Evli ve bir çocuk annesidir. Mesleğinin 31 yılını tamamlamış emekli olmuştur. Yol adlı şiir antolojisi, Gülümseyen Turkuaz, Gün Aşığı/ Buğulu Şiirler imece kitaplarıdır. Yazarın Geç Kalan Sezgi adlı şiir kitabı, Fısıldayan Kadın, Ellerin Sevgi Dokuması, İçimde Bir Serçe, Dersimiz Sevgi, İnsanlığın Ortasında Kayıp Kadınlar, Gül Yüzünün Dileği adlı öykü ve deneme kitapları vardır. Yazar, Yazı Dükkanı, ve bileşenleri ile Yazı Atölyesi süreli yayınlar içindedir. Çağdaş Eğitime destek odaklı Bilindik Düşler adlı şiir kitabı yayınlanmıştır. Yazar, Edebiyatçılar Derneği, TYS ve BESAM üyesidir.

''Boğazından lıkır lıkır geçen

Şu suyun kıymetini bil.

Güneş yalnız dirileri ısıtır.

Güneşin kıymetini bil.

                         Oktay Rıfat

                                    

YAZARIN DİĞER YAZILARI