Yıllardır kurban bayramı sonrası yazılan yazılarda hem sözler aynı hem görüntüler değişmeden sürüp gidiyor. Bunu değiştirecek bir kuvvet yok gibi.
Değiştirmek isteyenlerin karşısına da inançlar dikiliyor. Üstelik tanrının emrini yerine getirenlere karşı bir şey de söylenmiyor.
İhbanlık tarihi tek tanrılı inançlardan çok önceleri çok tanrıların kurban tutkularını yazıyor. Bu tanrılar kimi zaman gerçi erkekleri kimi zaman genç kızları kurban istemişler çok sonraları da hayvanlara yönelmişler.
Deneyebilir ki inançlar ister çok eski olsun ister tek tanrılı dönemlerde olsun hep kurban mantığına dayandırılmıştır.
Üstelik bu tanrılar istedikleri ne ise kendilerine kurban seçebilirken bunu insanlardan beklemişler. Yani kendileri değil insanlar onların istediği kurbanları seçip onlara sunmakla görevlendirilmişler. Hani her şeye güçleri yeten bu tanrılar neden ille de insanlardan beklediler kendilerine kurban sunulmasını.
İhsanlara bırakırsan işi işte bide yaşananlar çıkıyor karşımıza. Üstelik yıllarca değişmeden aynı manzaralar görünüyor. Bu yıl da değişmeyen görüntüleri tanıklık ediyoruz ekranlarda. Örneğin kaçan kurbanlıkların sağa sola saldırmalar, dükkânlara girip çıkmaları, ortalığı dağıtmaları insanları yaralamaları sanki "hep böyle olması gerekir" diye yineleniyor her bayramda. Kaçan kurbanlıkları kimi sopalarla kimi bıçak veya kesici aletlerle kovalayan " kahramanlar" çirkin bir görüntü oluşturuyorlar hem insanlık adına hem de zavallı hayvanlar adına..
Belediyeler kesim alanları belirlediği halde buralarda vakit kaybetmek istemeyen kahramanlarımız boş anlarda, inşaatlarda, hijyenik olmayan buldukları her alanda kesimlerini yapıyorlar. Hatta burada kesim yapmayınız diye yazan levhaların altında bile rahatça kesimlerini yapabiliyorlar. Çünkü biliyorlar ki bu önlemlerin hepsi gösteri içindir olumsuzlukları önlemek için değil.
Kesim yapmayınız diye asılan pankartın altında kesime karşı çıkacak veya bir yaptırım uygulayacak bir tek insan bile. Bir tek görevli bile olamayacaktır.
Her kurban bayramı öncesi yapılan uyarılardan biri kesim alınlarından çocukların uzak tutulması uyarısıdır. Âmâ bu uyarıyı dinleyen yok. Bunu uygulayacak bir güç de yok. Çünkü uygulayanların karşısına hemen inancımız çıkarılacaktır.
Nitekim bir çocuk parkının yanında yapılan kesimi çocuklar izlemek için tel örgüye yığılmıştır. Korku dolu gözlerle yaşananları izlemişlerdir. Kesenler belli izleyenler belli ama SEYİRCİ KALINIYOR HER ŞEYE..
Böyle olunca da her bayramda yaşanan görüntüler yineleniyor. Önlemler de sadece göstermelik oluyor.
Oysa bu sorunun çözümü mümkündür. Mümkündür ama birileri buna yanaşmıyor. Çok mu saygılar yoksa o yanaşmayanlar ?
Yoksa saygıdan değil de korkudan mı acaba?