Dün (15 Ekim) Dünya Kadın Çiftçiler Günüydü.
Ne ilginçtir bayramları, kandilleri, özel günleri
"Bak ben buradayım" demenin eşsiz fırsatı olarak gören yöneticilerden, politikacılardan hiçbiri kadın çiftçilerimizin bu özel gününü yine anımsamadılar.
Sizce yöneticilerimizin, politikacılarımızın 2 milyon 108 bin dolayındaki kadın çiftçilerimizin bugününü anımsamamış olmalarını nasıl yorumlayabiliriz?
Eğitim geriliği en yüksek toplumsal grup olmaları olabilir mi acaba?
Örgütsüz olmaları mı?
Sakın bu, tarıma, çiftçiye bakışın tipik bir göstergesi olmasın?
Onlar tarımda çalışan nüfusun %41'i.
Bu ülkedeki kadın istihdamının %27'si onlardan oluşuyor.
Onların %95'i sigortasız.
Ve onların %73'ü ücretsiz aile işçisi.
Onlar, dün de tarlalarda bağlarda, bahçelerde seralarda boğaz tokluğuna çalışmaya devam ettiler.
İyi ki varlar. Onların ürettikleri olmasa sofralarımız boş.
Başta eşim olmak üzere toprağın gücünü besine dönüştüren tüm kadın çiftçilerimizin bu özel gününü yürekten kutluyorum.