Rahmetli annem benim tarlada, bağda- bahçede çalışmamı hiç beğenmezdi. Son yıllarında bile "İyi ki okudun. Okumasaydın aç kalırdın." derdi.
Tütüncüydük. Yapanlar bilir. Tütüncülük çok zordur. Adamı kendisine tutsak eder. Yılda beş ton tütün yetiştirmek her babayiğidin harcı değildir. Buna bir de üzüm bağlarını, zeytinlikleri, meyvelikleri, yaz ve kış bahçelerini; inek, eşek, bir iki de koyun kuzu ekleyin... İş çoktu, hem de ne çok... Haklıydı annem. Pek işe yaramayan ben, ( Benim hep "okumam gerekli" kitaplarım vardı.) her işi yalap şalap yapan ağabeyim, benden 10 yaş küçük kardeşim ve babam... dört erkeğin çamaşırı, boğazı da onun eline bakardı. Su güğümlerle mahalle çeşmesinden getirilirdi. Ocak üfleye üfleye yanardı. Onca işin altından nasıl kalkardı annem hala akıl sır erdiremem.
Bütün bunları niye mi yazdım.
Bugün oğullarımla ceviz hasadındaydık. Yoruldum. Hem de çok yoruldum...Annem sağ olsaydı; "Şunca iş için mi yoruldum, diyorsun. " derdi inanıyorum. Ama torunlarının ziraat sevdalısı olmasına da çok sevinirdi.
Ziraatla uğraşmak gerçekten zor. Köylülerin sebzesine, meyvesine " çok pahalı" yaftasını yapıştırmadan önce bir değil bin düşünmeli."
Emeksiz yemek olmaz deriz ya, bu ülkede bazıları, "bin emek karşılığında bir ekmek"; bazıları da "bir emek karşılığında bin ekmek" yiyebildiği için bu düzen bozuk.
O bozuk düzenin en ezdikleri de köylüler. Bir yıl çalışıp bir güne bakıyorsunuz. Don vurmayacak, rüzgâr savurmayacak, dolu telef etmeyecek; kuş yemeyecek, domuz talan etmeyecek ve sen istediğin hasadı yapacaksın. Sonra da tüccara mal beğendireceksin. Tüccar paranı aklı esince verecek...
Cuma akşamı Muğla Konakaltı Kültür Merkezinde Muğla'nın iyi şairlerinden İbrahim Ergin'in son kitabı " Aşkın Bana İhtiyacı Var" ın tanıtımı vardı. Ergin, kendi şiirinden söz ederken
tütün ile ilgili söylediği " Tütün parası alınınca, bunu ev halkıyla kutlamak için tırnaklı denen pidelerden birkaç tane , biraz helva, hanımlar için birkaç metre basma - pazen alınırdı." anımsatmaları, köylünün on yıllardır değişmeyen "emek - ekmek" ilişkisinin özlü bir şekilde dile getirilişiydi.
Ancak her şeye karşın üretmek güzel şey...
Bugün ceviz ağaçlarımız bize emeklerimizin karşılığını fazlasıyla verdiler. Her birine ilk meyvelerini ve son meyvelerini koparırken şükranlarımı sundum.
Ellerim ceviz kınası bugün.Siz kalorisini,vitaminini hesap ededurun. Ben kendileriyle bütün gün hasbıhal ettim. Birlikte dünyaya güzellik sunmaktan memnunduk.