MEÇHUL ASKER
Mustafa Kemal Paşa 31 Ağustos günü savaş alanını dolaşırken bayrağı toprağa değdirmeden yatan bir şehit sancaktardan çok etkilenir ve "Meçhul Asker Anıtı"nın buraya yapılmasını ve
sembol olarak bu görüntünün kullanılmasını ister.
Haydar dedim
"Var olmak" nedir desem
Ne dersin?
Bu dağları dedi
Bu ovaları
Bu dereleri
Bu gölleri kutsar yüreğim.
Gün gelir can gider
Cananlara her dem
Bir vatan gerek
Değil mi emmi?
Haydar dedim,
Ya "hayat" desem?
Yaşatmak, dedi
Tereddütsüz.
Var bir pınar başına
Gör topraktan kaynayan ne
Kaldır başını bir buluta bak
Bir tomurcuktan dinle
Damlanın hikâyesini
Yok olur mu sence
Ter kan ve gözyaşı
Ten toprağa düşünce emmi.
Haydar dedim?
"Sevda" desem ne dersin?
Diz çöktü
Tam da Sancaktar'ın düştüğü yerde
Açtı kollarını
Açtı
Açtı
Sardı tepeleri
Kucakladı binlerce askeri
Kuşlar göçe gider
Gün gelir göçten döner
Kimdir giden, dedi
Dönen kimdir
Bilir misin emmi?
Haydar dedim,
Demeden daha ötesini
Kısıp gözlerini
30 Ağustos 1922'yi aradı
Balkıyan güneşte.
Meçhul değildir onlar
Onlar bugündür
Aldığımız nefes
Koynumuzdaki kimlik
Onlar
Ömrümüzü sonsuzlayandır emmi, dedi.