Karya'nın değerli bilim insanı, şair; her şeyden öte can dostu; ağabeyim Prof Dr Ayhan Çıkın'ı aramızdan ayrılışının 5. yılında saygıyla ve özlemle anıyorum.
VEEYY KEÇİLERİM, VEHEEYY
Ayhan Çıkın için
Ben bir eleğimsağmaydım
Karya'da aşk ekerken dağlara
Şiir biçerdim Nif Ovası'nda
Çobançantaları,
İğnelikler,
Pürenler
Ve sarıasmalar
Ve elbet
Kaya yosunlarından öğrenirdim
İliklerinden sevmeyi
Veeeyy keçilerim, veheeeyyy!..
Gözesine değerken gözleri
Ben içerdim kana kana
Çakır sularını pınarların.
Katrandı her yaz
Çocuk ellerim
Her kış buz, kar
Nasıl da özlerdim
Kalabalık istasyonlarda,
Yıldızlı gecelerde harman beklemeyi
Veeeyy keçilerim, veheeeyyy!..
Siz de dinlediniz mi hiç
Kiraz çiçeklerinde
Yankısını çıngırakların?
Denediniz mi siz de hiç
Reçine kokulu akşamları
Dugguklarla karşılamayı
Ben ki ereniydim
Hokkanın ve divitin
Tutuşurken koru günlüklerimin
Türkülerden öğrenmiştim
Bir ırmağın acısında yunup
Bir kentin ardından ağıt yakmayı
Veeeyy keçilerim, hahh!,Hahh!
Sustu son kez ödünç kalbim
Cem olurken tam da bahar
Çözüldü bağları çarıklarımın
Şiirlere bağışladım yağmurlarımı
Derelerimi dumanla sardım
Şimdi gülde koku
Zeytinde terim,
Işığım okşuyor
Bilimi kutsayan elleri.
"Veeeyy!.. keçilerim veheeeyyy!.. Hahhh!. Hahh!.."