Bir demokrasi içinde çok farklı anlayışların, görüşlerin olması kaçınılmazdır.
Demokrasi bu farklılıkların kavga ve çatışmalara yol açmaması için ihtiyaç duyulmuş bar anlayıştır. Farklılıkların aynı bütünde kavgasız, gürültüsüz yaşamalarını gerçekleştirmek ihtiyacını gidermek için ön görülmüştür. Bu farklılıkların kendilerini gerçekleştirmelerini sağlamak için, anlayış, saygı ,hoşgörü mantığına uygun var olmalarını öngören bir yönetim anlayışı bir devlet şeklidir demokrasiler.. Bu öngörüye uygun olarak da her görüşün kendini partiler aracılığıyla, dernekler aracılığıyla basın yayın organları aracılıyla sesini çıkarmasına izin verilmiştir. Buna göre birbirleriyle uyuşmayan birbirlerini eleştiren gerektiğinde puan kazanabilmek için suçlayan oluşumlar da ortaya çıkabilir.
Hiçbir siyasi oluşum hiçbir karşı görüş özcüsü başkalarını övmek gibi bir yükümlülük taşımaz demokrasilerde. Buna göre falanca beni eleştiriyor ama haksız yere eleştiriliyor da denilemez. Herkes kâhin anlayışına göre ötekilere bakmak hakkına sahiptir çünkü. Bu eleştirilerde doğruluk payları da olabilir. Doğru olmayan ir bakışın ileri sürülmesi de olabilir. Çünkü eleştiri demek kendimize göre uygun görünmeyenin ortaya konulması demektir.
Hele bir siyasi kuruluş beni eleştiriyor, haksız yere eleştiriyor diye karşıtlarına karşı durma hakkına sahip değildir. Bu eleştiren bir parti olunca da, bana saygısızlık yapılıyor diye bir şikayet ileri sürülemez. Çünkü demokrasilerde her siyasi parti kendisi dışındaki siyasi anlayışlara, bana sataşıyor diye karşı çıkamazsa. Çünkü siyasi partilerin kuruluş amaçları içinde öteki siyasi partileri desteklemek, alkışlamak yer almaz. Aksine kendi dışındaki siyasi anlayışlara ne kadar çok saldırırsa, ne kadar çok eleştiri yaparsa o kadar çok oy kazanır. Bunun için eleştirilerde bol bol suçlamalar da bulunur.
Yakın geçmişte bir siyasi parti başka bir siyasi partiyi SAYGINLIĞIMA GÖLGE DÜŞÜRÜYOR diyerek şikayetçi olmuştu. Gerekçesinde de toplum nezdinde itibarının zedelendiği türünden bir sav olmuştu. Hata o zaman yazdığımız yazıda bunun demokrasi açısından çok büyük bir yanlışlık olduğunu söylemiştik. Çünkü hiçbir siyasi parti başka bir partiyi yüceltmek için övmek için, onun saygınlığını artırmak için ortaya çıkmaz. Hatta gerektiğinde doğru olmayanları bile kullanabilir o siyaset anlayış için. Çünkü o siyasi anlayışı ne kadar çok eleştirirse. Kötülerse o kadar çok oy kazanacaktır karşıdan. Yeni yukarıda dendiğimiz gibi siyasi partiler ötekilerden daha çok oy alabilmek için ortaya çıkarlar..
Bir siyasi oluşuma yönelik eleştiriler sadece başka siyasi oluşumlardan gelmez. Toplumda karşı durumda görünen her kişi ve kuruluşlardan da gelebilir. Siyasi partiler yola çıkarken bunun farkında olması gerekir. Bunun farkında değilse o zaman demokrasi açısından bir büyük ayıba düşer bana göre..
Örneğin iktidar günü kullanan anlayış bir karşıt gazeteyi mahkemeye vermiş.. PartiYi toplum nezdindeki itibarını zedelemek gibi bir suçlamanın içinde yar aldığı bir görüntü sergilemiştir.
Bu açıdan bakılırsa ,her parti kendisine karşı olarak sunulan bir söylem bir eylemden sonra mahkemeye mi başvuracaktır? Kendisine karışı eylemler kendi gücünü ,saygınlığını artırmak için mi yapılıyor yoksa?
Şu siyaseti bu kadar basitleştirmeyelim lütfen.. Eleştiriye katlanamayanların siyasetin içinde yer almaması gerekir. Çünkü siyasi anlayışın olduğu her yerde karşı anlayışılar da olacaktır. Bunu göze alamayanların siyasete girmemesi gerekir..