Demokrasinin olmazlarından biri eleştiriye tahammüldür. Eleştiriye katlanamayan anlayışların demokrasiden, hukuktan söz etmeler i kimseleri kandırmasın. Hele iktidar partisi gücünü kullanan anlayışların muhalefetin hemen hemen her söylemine karşı çıkarak " tazminat davaları açması" eleştiriye nasıl bakıldığını göstermektedir. Bu durum bize eleştiriye karşı büyük bir tahammülsüzlüğün olduğunu gösteriyor. Oysa sıkça kullanılan bir söylem var.. Yapıcı eleştiriye değil de yıkıcı eleştiriye karşıyız türünden. Eleştirinin ne olduğunu görürsek hangisinin yapıcı hangisinin yıkıcı olduğunu daha iyi anlayabiliriz .Çünkü bilimsel anlamda eleştiri bir düşünceye, bir tutum ve davranışa karşı görünmek olarak anlaşılır. Yani bir düşünceyi kendine göre yanlış veya aykırı bulan bir kişinin onun yanlışlığını ileri sürmesinden ibarettir eleştiri denilen.
Eleştiri bir karşı duruştur. Bir karşı görüştür, karşı bakıştır. Bu karşı duruşu ifade etmek için de bir tavır koymaktır ,ona karşı düşünce belirtmektir eleştiri. Dolayısıyla yapıcı eleştiri diye bir anlayış yoktur. Yapıcı eleştiri olursa eleştiri olamaz. O zaman eleştirilen düşüncenin aynısı söylenmiş olur.
Bu da eleştiri değil söylenen düşüncenin kanıtlanması anlamına gelir. Oysa eleştiri, beğenilmeyen bir düşünce veya davranışın açıklanması demektir. Beğenilmeyen bir düşünce ve davranışı onaylamak ise eleştirmek değildir.
Demokrasilerde iktidarların en çok korktuğu eleştirilerdir, eleştirilmektir. Muhalefet dinilen karşıtların anlayışlarını yapılanlara karşı ifade etmelerinden doğar. Onun için gelişmiş demokrasilerin dışındaki tüm yönetim anlayışları eleştirilere tahammülsüzdür. Bu tahammülsüzlüklerini göstermek için de en çok eleştiri yapanları suçlamakla öne çıkarlar. Yani eleştirilere karşı yanıt vermekte zorlandıklarını görünce ve anlayınca ilk yapılan eleştirenlere karşı saldırgan olmak ve onları suçlamak olmaktadır.
Örneğin son günlerde içişleri bakanına karşı göçmenler konusunda getirilen eleştirileri İtibarsızlaştırmak olarak sunuyorlar. Eleştiri getirenlerin amacının buna yönelik olduğunu ileri sürüyor iktidar cephesi. Yada bu tür eleştiri yapanların ülke dışından talimatlar alarak bunları yaptıklarını söylüyorlar. Memlekete zarar ermek için başka ülkelerden gelen talimatlar doğrultusunda yapıldığı ileri sürülüyor bu eleştirilerin.. Öteden beri en çok kullanılan bir İÇ-DIŞ ODAKLAR güdümlü olduğu ileri sürülüyor. Böylece yanıt yerine suçlamalar getirilerek kurtulmak isteniyor eleştirilerden.
Siz bu tür yanıtları gelişmiş demokrasilerde verirseniz alay konusu olabilirsiniz. Eleştirenlerin sanki kendi akılları, görüşleri, duruşları yok da hep dışarıdan alıyorlar söyleyecek sözleri..
Bu kadar basit bir mantıkla bakılamaz eleştirilere.. Bakılırsa da sadece komik oluyor, başka işe yaramıyor çünkü.. O kadar büyük tahammülsüzlük gösteriliyor ki bir bakan bir vekil için HAYVAN bile diyebiliyor.
Bu ise siyaset adına çok büyük bir ayıp olmuyor mu?