"Düşman dayanmış vatanın bağrına hançerini yok mu kurtaracak..? " diyordu vatan şairimiz.. Nice şiirler yazıldı, nice nutuklar atıldı, nice söylemler kullanıldı vatan üstüne tüm dünyada.. Gerektiğinde onu korumak adına ölümler bile göze alındı, ölümlere rütbeler verildi ve insanlara alınması gereken bir büyük görev olarak sunuldu vatan adına yapılanların.. Şiirlerde, şarkılarda "vermem ondan bir karış" diye seslendirildi çocuklar..
Bir kutsal değer oldu vatan insanlar için.. RÜTBELER SUNULDU UĞRUNDA ÖLEMLERE BİLE.. En büyük suç sayıldı vatana karşı onu sevmemek. Siyasetler dünyanın her yerinde vatan hainleri yaratmak için uğraştı durdu. Kimin düşüncelerini beğenmiyorsak hemen onu vatan haini yaptık dünyamızda.
Kimi gerektiğinde canını verdi, kimi malını bu değer uğruna..
Kimi de ne olur ne olmaz diyerek varsıllıklarını vatan dışına çıkarmak peşine düştü..
Ve kimileri de başı sıkışınca vatanından kaçtı başka vatanlara sığındı..
Söylemlerde uğrunda ölünen vatanlar gerektiğinde kimileri için kolayca terk edilebilir oldu günümüzde. Vatan uğruna ölmek yerine önce yaşamak denilen olgu ortaya çıkarıldı. Vatanları tehlikeye düşünce kimi insanlar kaçmağı yeğledi günümüzde.. Ne olursa olsun kaçmak.. Kalanlar kurtarsın vatanı dedi milyonlarca insan yeryüzünde. Can daha tatlı geldi. Öylesine ki kimileri çocuklarını ailelerini bırakıp kendini kurtarma yolunu seçiyordu.
Böylece GÖCMENLER OLGUSU DOĞDU DÜNYADA.. BİRLEŞMİŞ MİLLETLER BİLE BU OLGUYU SİYASAL AMAÇLI KULLANMAK DURUMUNA GETİRİLDİ. Artık vatanından kaçıp başka topraklara sığınmak isteyenlere GÖÇMEN gözüyle bakılıyor. Onların terk ettikleri vatanlarını ise kimler koruyacak veya kurtaracak? Geride bıraktıkları elbet. Eğer onlar başarırsa çoğu geri dönecek..
Bu gün dünyada sayıları milyonlarla ifade edilebilen bir göçmenler gerçeği bulunuyor. Bu göçmenlerin çoğu ise ekonomik olarak geride alanlardan daha güçlü olması gerekir. ÇÜNKÜ KALANLARIN BÖYLE BİR GÜCÜ OLMADIĞI İÇİN KALIYORLAR. Gücü olan ise bir şekilde vatanlarını terk etmeğe çalışıyor.. Nitekim ülkemize baktığımız zaman özellikle büyük kentlerde hatırı sayılır birçok göçmen esnaf oluşmuş durumda. Bunların ekonomileri öylesine iyi ki birkaç evi olanlar bile çıkıyor aralarında. Hatta bunların oluşturduğu mahaller bile buluyor büyük kentlerde.
Bir açıdan bakılacak olursa bunlara acımak gerekir mi diye sormalıyız kendimize? Örneğin bizim acıyacağımız bu insanlar vatanlarını terk edip geliyor. Kendileri gibi terk edemeyenler ise kendi vatanlarında kalıyor.. Bunu bir şekilde düşünmemiz gerekmez mi?
Kendilerini kurtaranlar ülkelerinde kalanlar için ne yapabilecekler? Onların da kurtulması için hangi uğraşı vereceklerdir?