SORUYOR ÇOCUK TANRIYA
- Naziler işgal etmiş bir kasabayı..Evlerinin önüne dizmişler hane halklarını,bir sokak boşunca,kadın,erkek yaşlı çocuk demeden..Kurşuna diziyorlar.Üstelik kahkahalar ayırlar.Bir çocuk son düşüncelerinde Tanrıya soruyor son sorularını-
TANRI VE ÇOCUK
Tüm acılarıyla
Ve acımasız lığıyla savaşı yaşayan
Bir çocuk düşündü söyleyeceklerini
Yitirmeden daha aklını
Anaya babaya sorup da
Bir türlü yanıt alamadıklarını
Sus sus
Sorulmaz bunlar
Sen çocuksun aklın ermez daha
Ve yaşarken yanıt alamadığı
Aklından geçen nicelerini
Herhalde tanrı
Kıskanacak değildi çocuktan
Ve sakınacak bildiklerini
Hepsi önemliydi de
Çocuğun bilmek istediklerini
Yani merak ettiklerini
İlk soru önemliydi hepsinden
Örneğin neden acaba
Düşman askerleri eve girince
Büyük küçük dinlemeden
Hepimizi sıraya dizdiler
Başta ana balar
Boy sırasına koydular
Ve önce anaları
Babaları
Sonrası çocuklara
Sıktılar kurşunları birer birer
Kimdi bu adamlar
Neden yaptılar
Kim verdi onlara bu izni
Hiç birini tanımıyorum dedi çocuk
Onlar da bizi tanımıyorlar
Mahallemizden kimse bilmiyordu onları
O zaman bu kin
O zaman bu öfke neden
Öyle anlattılar bize seni
Son ana kadar bekledim
Uzatıp da ellerini gökyüzünden
Çekecektin beni kendine
Ve tüm mahallenin çocuklarını
Çekecektir kendine
Ölümün soğuk yüzünden
Nasıl anlatsam
Nasıl söylesem
Ne desem acaba
Günaha girmeden
Günah olmadan
Her şey gözlerinin önünde oluyor
Yaşanıyor vakitsiz ölümleri çocukların
Kimi açlıktan
Kimi hastalık
Ve kimi benim gibi
Acımasız savaşlardan
Benim çocuk yüreğim
Erim erim erirken
Bu acılara sen
Nasıl dayanıyorsun acaba
Soracağım bunların hepsini
Ölmeden önce kimselere
Soramazdım çünkü tanrım
Yok ayıp dediler
Yok sormazmış çocuklar böyle soruları
Kimileri daha ileri gittiler
Senin verdiğin aklını kullandım diye
Günah bile dediler
Hiç sen
Günah olsun diye
Verir miydin aklı acaba
Şimdi geliyorum huzuruna
Kızmazsın bana biliyorum
Çekinmeden soruyorum
Neden seyirci kaldın
Biz çocukların ölümlerine
Üstelik zamansız
Vakitsiz çekip gitmelere çocukların