Gençliğim Tabakhane Caddesinde geçti, küçük bakkal dükkanı vardı, babamın. Rahmetli Galip Dayının fırınının köşesinde. Rahmetli Alirıza Yerli'nin dükkanı vardı, karşı kaldırımda, tüccar terzi olarak, bodrum, zemin ve üst kat. Alirıza Yerli'nin üç çocuğu vardı, Sevgi, Kadir ve Mesut Yerli. Daha sonraları o dükkanları Kemal Aşık aldı, Yerliler biraz daha aşağı taşındılar, Çınar Otelinin altında yüksek inşaat mühendisi Sefa Erdem'in bürosunun altındaki dükkana.
Ben İstanbul'a üniversite hazırlık kursuna gittiğimde, Alirıza amca ve Mürüvvet Teyze İstanbul'a gelmişlerdi, Sirkeci' de Meserret Otelinde kalıyorlardı, ziyaretlerine gitmiştim. Hatta Alirıza Amca'yla Salıpazarı'ndan biçerdöver aldığımızı hatırlıyorum.
Terzi Süleyman Sandıkçıoğlu ile evlendirmişlerdi Sevgi Ablayı. Belediyenin yakınında Süleyman Abinin terzi dükkanı vardı, kadın terzisi olarak ün yapan. Daha sonraları Sevgi Sandıkçıoğlu'nun çalıştırdığı dükkan oldu, terzi dükkanının yanında. O zamanlar iyi mallar getiriyordu, Sevgi Sandıkçıoğlu.
Sevgi Abla, iyi ve bilinçli bir CHP'liydi, aileden gelen. Son yıllarda yollarda görülmüyordu.
Altmışlı yılların sonunda Muğlalı aileler Marmaris'te yazlık ev sahibi olmaya başlamıştı.
Bu ailelerden biri de Sandıkçıoğlu ailesi olup Sini Lokantasının arkasında sahilde yan yana 5-6 evi vardı, Muğlalıların. Hergün gider gelirlerdi, Marmaris'ten Muğla'ya. Sevgi Sandıkçıoğlu ehliyet alarak, gidiş geliş işini üstlenmişti.
Süleyman Sandıkçıoğlu iyi bir kadın terzisiydi. Dönemin vali eşlerinin, savcı ve hakim eşlerinin elbiselerini dikerdi, öylesine ünlenmişti.
Sevgi ve Süleyman Sandıkçıoğlu'nun biri erkek biri kız iki çocukları vardı, torunlarıyla birlikte kocaman aile olmuşlardı.
"Muğla'nın Direksiyon Kraliçeleri" kitabımda Sevgi Sandıkçıoğlu da yerini almıştı. Bu söyleşide okumayı çok sevdiğini, ailesinin Muğla dışına göndermediğini anlatmıştı, bana yaptığım söyleşi sırasında.
Önce Süleyman Sandıkçıoğlu, daha sonra da Sevgi Sandıkçıoğlu bu dünyadan göçtüler.
Çocuklarına ve torunlarına baş sağlığı ve sabır diliyorum.