DEVAM EDEN DEPREM.
Yirmi iki yıldır devam eden deprem,
Bir gün öldürecek beni.
İçimdeki sönmeyen yangın,
Bir gün bitirecek beni.
Ne çok iyiyim, ne çok kötü,
Desem de inanma bana.
Göklere çıkar figanım,
Uykumda yangınlardayım!
Tarif edersem ben beni,
Vatandaşına düşman,
Devlet gibiyim!..
Depresyon geçiren çocukların,
Annelerin, babaların, kardeşlerin,
Dedelerin, ninelerin, komşuların,
Dizine vuran canların,
Yüreğine kor gibi düştüm!..
Her iki temmuzda,
Aleve dönüştüm!..
Annesi saçını tarıyordu
Menekşe Can'ın,
Abisi Koray'ı, Ablası Menekşe'yi
Anlatıyordu.
"Yaşama umudum, doğamsın" diyordu.
"Çok güzel çocuklardı" derken,
Menekşe Can'ın gözleri dolu dolu,
Yüreğinde kan kırmızı, gül acısı,
Sessiz ve derinden!..
Adalet bekliyorlardı,
Adaleti bulana kadar,
Ölüme direniyorlardı!..
Kara kaplı kitap,
Yönetenlerin elinde,
Kara kalpli cellât olmuş,
Sivas katliamında,
Kara bulutlara dönüşmüş!..
Aramayın Başbakanı, Bakanı,
Komutanı, polisi, jandarmayı,
Nerede diye sormayın, Hükümeti,
Mahkemeyi, adaleti,
Maraş'ta, Çorum'da, Sivas'ta.
Aramayın ülkenin hiçbir yerinde,
Aydınlar ölmüş, öldürülmüş,
İşkence görmüş,
Kalmamış adalet, kalmamış hukuk!..
Devlet ölmüş,
Devlet ölmüş,
Devlet ölmüş,
Biz yaşamaya direneceğiz!...
03.07.2015
Kemal Gürbüz
Şair, Yazar-Devlet Sanatçısı
02.07.2020