Sevgili Ünal ağabeyciğim (Türkeş)ölüm yıldönümünde seni anıyorum.

Sensiz bir yıl geçti.  Devrim’de seni görmedikçe koydu denir ya! Öyle işte! Devrim Gazeten bildiğin gibi yürüyor, gayet düzgün.

Ancak ben. Yerkesik, Muğla  sevenlerin köşeni , yazılarını , seni özlüyoruz.

Çünkü Ünal Türkeş köşesi demek, tarihe saygı, Muğla’ya saygı, aile köklerine,  topluma saygı demek. Bıraktığın en anlamlı izlerinden birisi bu.

Hayat işte. Ölüme yürüyen yol. Ebedi gidiş. Yıldızlar kayboluyor giderek ,hüzün bulutu gibi çıkıyor aniden .

İnsanı insan yapan duygun, insani vicdanınla ölebilmek şu yokuşta, çıkmaya çalıştığın yol mu hayat ve ölüm .

Ansızın gelen.

Seni anıyoruz sevgi ve özlemle, köşene alıştık o yazılarını, bir daha bulmuyoruz.

Sevgili Ünal ağabeyciğim seni Melda ablanın yanına ışıkla, hüzünle uğurladık.

Hatıralarımız, fotoğraflarımız, arşivin belgelerin kaldı.

Devrim’de sensiz kaldık.

Arşivin kitaplarının çıkması için Devrim Gazetesi’nde kızlar Güliz ve Nazife , Mahir bey  hızla çalışıyor.

En çok istediğim şey açılışı gerçekleşecek olan Muğla Büyükşehir Belediyesi’nin Gazi Mustafa Kemal Atatürk Kültür Merkezi’ndeki adına açılacak olan kütüphanen.

İşte buna heyecanlıyım.  Tüm Muğla belleğini burada bulacak. Seninle yaşayacak geçmişten geleceğe büyük birikim ve hazinen bu.

O arşivine dökümantasyon uzmanı veya başkanı ve ekibinin atanmasını en çok isterim. O arşivi Muğla’dan ülkeye açacak bir ruh ve kadro.

Hala dün gibi. Gazetem Devrim’e geldiğimde hep sorduğun şey “Nabide Yerkesik’te  sokağımızda ne var”  Yerkesik’le ilgili söyleşirdin. O gülüşünü ansıyorum.

Yerkesik için Menteşe Belediye Başkanımız Bahattin Gümüş  senin bıraktığın emanetin gibi özenle bakıyor, koşuyor. İşte buna sevincim var.

O geçmiş yıllarda Yerkesik Belediyesi burada var iken yıl 1989 seçimi  miydi? Belediye Başkanlığı’na adaylığını, kahvede  gece programlarını  anımsıyorum.

Oktay Ekinci ve sen ışıklar içinde yatın. Oktay bey Yerkesik için,  hiç unutmuyorum çok güzel bir imar planı hazırlayacağım, demişti.
İşte Yerkesik bu fırsatı kaçırdı.

Kendimi sana anlatacak olsam çok şey var Ünal ağabeyciğim, Kütüphane için çok şey var.

O evini buradaki! Nabide,  Kültür ve Turizm Bakanlığı!’na versem Yerkesik Halk Kütüphanesi olsun, diye düşlerin vardı. Bunu ancak seninle gerçekleştiririm, diyordun.

Ya!!! Sevgili Ünal ağabeyciğim benim de düşlerim en  çok ideallerim, ne çok şeyler vardı, hayat yarım bırakıyor, hayat hüzün getiriyor, zaman akıp gidiyor!!! Her şey bazen nasıl ilerleyecek bir şeyler yaprak dökümüne geçiyor

Bunlara çok dalmayayım çünkü daima sevgim sonsuz...İçimdeki o aşk ve heyecan bitmez ki neler, nelerdi, nelerdir? Elbette, devam edecek şeyler var.

Ölüm yıldönümünde yeni umutlar, yeni ekinler çıksın diye daima seni ve yaptıklarını izleyeceğiz.

Melda abla’yla ışıklar içinde yat.