MAVİ GÖZLERİNLE BAK BİRİCİĞİM, ANNECİĞİM.
Gecemde, gündüzümdesin. Ah canımın ta içindesin!!! Ömrümün biricik varlığı yıllar geçip gidiyor, ömür işte!
Ne ben o yaştayım, ne de sen anneciğim, canımın parçası, canımın içi. Hayat akıp giderken. Mevsim, bora, meltem, yağmur, gökkuşağı geçiyorsa duygularım, savruluyorsa . Yaprakların ince telinde kalan şu dünya, şu hayat . Gözlerin mavisinde hüzün baktıkça sana , nasıl da yıllar çaldı hayatını, ömrün mü bir mevsimin yapraklarında şimdi. Seni seviyorum , çok da hüzünleyim.
Yine rüzgar, yine bora , yine fırtına sanki. Üşüyorsun hücrelerinin içine dek. Gecenin asılı vakti bu. Hasret düşmesin, kalbin üşümesin diye, en ışıltılı yıldızlarla örttüm seni.
Öyle ömrünün son mevsimlerini yaşıyorsun ki, sağanaklar iniyor bazen ıslanıyor, hastayım diyorsun. Artık yemeklerin tatları ile ilgilenmiyorsun bile biraz çorba, biraz yoğurt . Sebze değmek istemiyorsun, isteksizce , yorgun. Yılların yorgunluğunu bedeninde taşıyorsun .
Bir ömrü mü ? Nasıl anlatırım seni? Ömrün süresince hiç incitmeden sessiz.. Kimsenin işine bir kelime sözün olmadı. Bir kelime incitmediğin, İncitip kırmadığın o ömrün nasıl da geçip gitti! Seni anlatırım içime!!!
Çok çalıştın biriciğim. Can'ımın içisin. Bir ömür geçip gitti . Duygularım, hayat, hep zor ki. Evindesin, benimlesin, bizimlesin şu an. Artık gülemiyorsun değil mi? Bazen gülümseyişin yumuşacık bir dokunuş.
Bir çerçevedeki hayat.
Bugün resmini yaptırdım içine de şöyle yazdım bir taneciğim;
Canım, canım .Ömrünün mevsimleri, güzleri, baharları geçti. İşte günlerin! Şimdi ömrünün en yaşlı mevsimi bu. Seni seviyorum. Birlikte pareciğim, biriciğim, anneciğim. Yaşamaya biriciğim, yaşamaya. Sebeplerimiz var. Ellerinden, yanaklarından , gözlerinden, güllerinden öperim.
Seni seviyorum .
Geceleyin saat mi? Ben saatleri unutmak istiyorum.
Canım anneciğim dünyanın en güzel kadını, mavi gözlerinle bak biriciğim. Benim yüreğimin incecik sesi. Güzel anneciğim. Bu mektubum sana bir taneciğim.
Geceleyin saat kaç farkında mıyım?
İşte duygularım sel olup akıyor, seninle. Sevgin bir okyanusun derinliğinden çıkıyor. . Duygularım içli, hisli.
O güzel mavi gözlerin, masum yüreğinle geçirdiğin bir hayat. Şimdi hazan ve gazal geldi, bilirim. Mevsimine kış düştü, canım anneciğim. .. Seni çok seviyorum. O yaşayamadığın mevsimler, baharlar, güzellikler bir taneciğim.
Acıların, sevinçlerinle. Sana dokunan hayat. O hayat...
Çalışmak, çok çalışmak zorunda kaldığın gecelerin. Uykusuz- duraksız tütün tarlalarında yorulduğun hayat, gündüzleri ışıyan güneşle, çocukların.
Daha dün gibi sanki bir türkü söylemek isterdin, duyardım sesini. Türkünü.
Kim bilir yüreğin nasıl acıdı, o hayatın zor ve savurgan kamçılarında? Nasıl dokundun o anlara? İçine nasıl dokundu? Nasıl canın yandı?
Dualarım, seninle hep. Dualarım seninle. Duygularım ömrümce yanında, içinde, ruhunda. .. Ellerini, seni okşarken.
Sen şimdi hayattasın, sonra biliyorum pek çok zor her şey... Hayat her geçen gün daha zor gelmez mi? Evet, gelir.
Yanı başındayım ancak, sevgin ise ömrümce hep bir özlem, sevgin hep bir ömür idi. Hep bir özlem, bir aşksın yaşıyorsun, canımsın anneciğim.
Seni çok, pek çok seviyorum....
Kızın,
Nabide, 20.01.2019.