Göklerde süzülen martı
Tek başına uçuyor.
Belli ki
Onu da terk etmiş sevdiği.
Ben de onun gibi
Ayrılığın verdiği
Acılar çemberinden kurtulamıyorum.
Boğulacak gibi oluyorum;
Bir çoğalıp bir azalan bulutlar gibi.
Sevgim bir artıyor,
Bir öfkeye dönüyor sanki
Birden artan, çoğalan
Sonra tükenip yok olan
Umutlar gibi.
Çiçeğim, sana olan
Sevgi musluklarını kısamıyorum.
Tüm çabalarıma karşın
Adını belliğimden silemiyorum.
Sensiz kalmak istiyor,
Nasıl yapacağımı bilemiyorum.
Gönlümde bir salıncak kurulmuş,
Örgüsü sevgiden
Ayrılığın
Bir hançer gibi saplanmış bağrıma
Söküp atamıyorum.
Ne çok severdim seni
Bir zamanlar ne çok;
Şu anda
Sevmekle unutma arasındayım
Sevgin hem var, hem de yok.
Ayrılık acısı kibrit çakmak gibi benzine,
Bir martının balık için suya dalışı var ya,
Öylesine dalmıştım,
Sevginin denizine.
Dalgalar o denli çoğaldı ki
Boğulacak gibiyim, yüzemiyorum.
Bir öylesin, bir böyle;
Bilmece gibisin,
Seni çözemiyorum.
Bir zamanlar
Sınırsızdı sevgim,
Şimdilerde adını fısıldayamıyorum.
Şu anda sana karşı
Sevmekle sevmemenin tam ortasındayım.
Ne senden vazgeçebiliyor,
Ne de temelli ayrılmayı
Düşünebiliyorum.
"Keşke beni arasa." diyorum.
Hep bunu umut ediyorum.
Ama inatçının birisin.
Aramayacağını
Adım gibi biliyorum.
Eskiden
Her an adını sayıklardım
Şu anda sana karşı
Sevmekle
Unutmaya çalışmanın
Sensizliğe alışmanın
Tam ortasındayım.
Her şey bitti mi?
Bilemiyorum.
Bildiğim,
Artık yalnızca
Ayrılık şarkılarının notasındayım.
23. 03.2021
Nuri çelik